Metody leczenia stulejki zabiegiem chirurgicznym

Stulejka

Męskie prącie zbudowane jest z trzonu wypełnionego ciałami jamistymi, wrażliwej żołędzi i osłaniającego ją fałdu skóry, czyli napletka. Prawidłowa budowa prącia pozwala na bezbolesne odprowadzenie napletka z żołędzi do tzw. rowka zażołędnego (wgłębienia między żołędzią a trzonem) i rozciągnięcie większości lub całości napletka wzdłuż prącia. Jeśli jest on na tyle zwężony, że nie daje się odprowadzić w łatwy sposób (jest za ciasny), lub możliwe jest to tylko w stanie wiotkim, mamy do czynienia ze stulejką.
 
Stulejką (łac. phimosis - słowo pochodzące od greckiego φῑμός oznaczającego kaganiec) nazywamy męskie schorzenie uniemożliwiające lub utrudniające ściąganie napletka poza żołądź, zarówno w wzwodzie, jak i w stanie spoczynku. Jest to najczęściej występująca patologia w budowie męskiego prącia. Jako wada wrodzona lub nabyta może pojawić się u chłopców i mężczyzn w każdym wieku - od niemowląt aż po panów w wieku starczym.
 
Stulejka może mieć różną postać - napletek czasami przylega do żołędzi, jest zbliznowaciały, czasami jest krótki, czasami długi, czasami otwór napletka jest tak wąski, że trudno przez niego oddać mocz, a czasami dochodzi do rozdęcia worka napletkowego wskutek zatrzymania się moczu między żołędzią a blaszką napletka.
 
Terminem „stulejka” określa się także nieco inne zwężenie napletka - takie, które prowadzi do powstania pęknięć, krwawień i bólu przy próbie ściągnięcia a następnie skutkuje powstawaniem blizn.
 

Podsumowując - za stulejkę uważa się brak możliwości ściągnięcia napletka i odsłonięcia żołędzi (jest to tak zwana stulejka pełna) oraz różne postaci stulejki niepełnej:

  • możliwe tylko częściowe odsłonięcie żołędzi
  • możliwe pełne odsłonięcie żołędzi w stanie bez erekcji
  • możliwe pełne odsłonięcie żołędzi również w stanie erekcji, ale z występowaniem poza żołędzią uciskającego pierścienia tworzącego widoczne przewężenie
  • pęknięcia, krwawienia, ucisk i ból towarzyszące erekcji mimo możliwości odprowadzenia napletka do rowka zażołędnego.

 
Stulejka jest często ignorowaną patologią, podczas gdy prowadzić może do poważnych problemów psychologicznych oraz konsekwencji zdrowotnych i to nie tylko u mężczyzny dotkniętego tym schorzeniem, ale również jego partnerki.
 
Z problemem tych szczególnie źle radzą sobie nastolatki. Niektórzy z nich wstydzą się tej patologii w swojej budowie na tyle, by nie informować o nim rodziców, lekarzy czy opiekunów. Z kolei, u młodszych chłopców, ból towarzyszący ściąganiu zwężonego napletka, prowadzić może do stresu oraz wstrzymywania oddawania moczu ze strachu przed uporczywymi dolegliwościami.
 

Patologie towarzyszące stulejce:

Za krótkie wędzidełko

Patologią często towarzyszącą stulejce jest za krótkie wędzidełko, które również może powodować problemy w odprowadzaniu napletka lub być powodem wyginania ku dołowi główki prącia w stanie wzwodu.
 

Załupek

W przypadku, gdy napletek nie daje się zsunąć, nie można działać na siłę, bo to może doprowadzić do uwięźnięcia napletka w rowku zażołędnym. Taki stan nazywany jest załupkiem (paraphimosis). Do uwięźnięcia napletka w rowku zażołędnym dojść może także przy próbie współżycia. Wystąpienie załupka wymaga interwencji chirurgicznej, bez której istnieje ryzyko martwicy prącia.
 

Balon z worka napletkowego

U chłopców ze stulejką do 4. roku życia, podczas oddawania moczu może się tworzyć balonowate poszerzenie worka napletkowego. Taki stan zazwyczaj nie wymaga interwencji medycznej i ustępuje sam, gdy tylko napletek da się odprowadzić.