Jakie są powody występowania stulejki u mężczyzn i młodych chłopców?

Stulejka dotyka około 15% mężczyzn i jest patologią wrodzoną lub nabytą. Stulejka wrodzona dotyczy małych chłopców do 3. roku życia i występuje zdecydowanie częściej niż nabyta, która zdarza się mniej niż w dwóch przypadkach na dziesięć.

Spośród przypadków stulejki wyróżnia się stulejkę fizjologiczną, charakteryzującą się ujściem napletka bez blizn oraz stulejkę patologiczną, którą rozpoznać można po widocznych bliznach i białym pierścieniu w obwodzie widocznym przy usiłowaniu odprowadzenia napletka. Jedyną metodą leczenia stulejki patologicznej jest zabieg pozwalający na chirurgiczne odsłonięcie żołędzi - obrzezanie lub plastyka napletka.

Stulejka u małych chłopców

Zdecydowana większość przypadków stulejki ma postać wrodzoną, co oznacza, że u podstaw jej powstawania leżą uwarunkowania genetyczne.

U noworodków napletek często jest sklejony z żołędzią. Ok. 90% małych chłopców ma napletek, którego nie da się odprowadzić do rowka zażołędnego i jest to całkowicie normalny stan, który utrzymywać się może mniej więcej do 3. roku życia dziecka. W większości przypadków stulejka u małych chłopców mija sama. Z czasem skóra napletka po prostu rozluźnia się i samoistnie odkleja od żołędzi. Jeśli do tego nie dochodzi, należy delikatnie, podczas kąpieli (tak, by nie wywoływać bólu) odprowadzać napletek aż do oporu.
Kiedy u trzyletniego chłopca napletek nadal nie daje się zsunąć z żołędzi penisa, pora na diagnozę stulejki u lekarza i rozpoczęcie leczenia. W przypadku małych chłopców spróbować można maści sterydowych, które aplikuje się tam, gdzie widoczny jest białawy pierścień (przewężenie napletka). Taka terapia trwa od 1,5 do 3 miesięcy.

U noworodków nie można na siłę ściągać napletka sklejonego mastką z żołędziem prąca, bo to może prowadzić do pęknięcia napletka, czy uszkodzenia wędzidełka. Niewłaściwa pielęgnacja niemowlaka jest jedną z przyczyn powstawania prawdziwej stulejki. Wiele niemowląt płci męskiej rodzi się z napletkiem mocno sklejonym mastką z żołędziem prącia, dlatego każdy rodzic powinien wiedzieć, że trudności w odsunięciu napletka do rowka zażołędnego w przypadku dzieci do 3. roku życia są normalne i nie należy w tym okresie podejmować szczególnych działań.
Obok stulejki wrodzonej - fizjologicznej, wymienić trzeba także stulejkę nabytą, która dotyczy zwykle nastolatków i dorosłych, a charakteryzuje się wąskim, białawym pierścieniem widocznym przy próbach odprowadzania napletka.

Stulejka u nastolatków i dorosłych

Ponieważ często przy stulejce napletek daje się odprowadzić do rowka zażołędnego w stanie spoczynku, do odkrycia stulejki czasami dochodzi dopiero w wieku nastoletnim przy pierwszych świadomych erekcjach, gdy pojawia się ucisk żołędzi i ból.
Stulejka to patologia występująca nie tylko u małych chłopców, ale także dorosłych mężczyzn, wśród których nie brakuje takich, którzy lekceważą swój problem lub wstydzą się zgłosić z nim do specjalisty. Powodem stulejki nabytej u dorosłych mężczyzn może być stan zapalny wynikający ze złej higieny osobistej, zmiany alergiczne na skórze, łuszczyca lub inne choroby skóry. Można spotkać także przypadki stulejki wrodzonej nie rozpoznane w wieku dziecięcym, nie leczone lub też niewłaściwie leczone.

Stulejka nabyta może przybrać postać zapalną. Dochodzi do tego, gdy przy zapaleniu napletka powstanie obrzęk uniemożliwiający ściągnięcie napletka. Kolejne stany zapalne powodują zbliznowacenia i zwężenie otworu napletkowego.

Stulejka u dorosłego mężczyzny może być także efektem powikłań cukrzycowych. Wynika to z utrudnionego gojenia się uszkodzeń mechanicznych.

U nastolatków i dorosłych do diagnozy dochodzi, gdy napletek nie zsuwa się lub zsuwa częściowo z żołędzi. W takim przypadku konieczne jest odpowiednie leczenie, czyli plastyka napletka lub obrzezanie, jednak wielu mężczyzn zamiast zgłosić się do lekarza, często nieświadomie pogarsza jeszcze swój stan. Z powodu utrudnionej higieny osobistej, pod nie dającym się odprowadzić napletkiem gromadzi się mastka, czyli tłuszczowa wydzielina zawierająca złuszczone komórki nabłonka i florę bakteryjną. W ten sposób rozwijać się mogą przykładowo stany zapalne, a te zagrażają nie tylko mężczyznom, ale także ich partnerkom seksualnym, udowodniono bowiem, że u kobiet, których partnerzy borykają się ze stulejką, odsetek chorujących na raka szyjki macicy jest znaczniejszy. Kobiety należące do tej grupy często nie są świadome problemów swojego partnera i tego, że przez stulejkę nie potrafi on utrzymać prawidłowej higieny intymnej. Z powodu nawracających stanów zapalnych dróg moczowych i narządów płciowych, kobietom tym zagraża nawet nowotwór szyjki macicy.

Stulejka jako wada nabyta może wynikać z:

nieprawidłowych nawyków higieny osobistej,
zakażenia będącego wynikiem niewłaściwej higieny,
niewłaściwej pielęgnacji niemowląt,
stulejki wrodzonej źle leczonej w wieku dziecięcym,
powikłań cukrzycowych,
stanów zapalnych żołędzi, napletka, cewki moczowej,
urazu prącia.